Kwiecień 2014 – PRZESTRZENIE
FOTOGRAFII
Dzieci poznają prawidłowe ustawienia ekspozycji, porównują zdjęcia wywoływane w ciemni ze zdjęciami drukowanymi z aparatu cyfrowego i fotografiami z polaroida. Zapoznają się z przykładami z historii fotografii i uczą się odpowiednio przechowywać i oczyszczać fotografie. Na warsztatach wyświetlane są zdjęcia (pejzaży, tekstur, przedmiotów), które w specyficzny sposób „animują” przestrzeń galerii, w której przebywamy. Dzieci doświadczają znaczenia kontrastu, światła i nasycenia kolorów, skanując swoje twarze. Dowiadują się, jak powstaje sesja zdjęciowa wykonana profesjonalnym sprzętem oraz jak wygląda praca fotografów.
Dzieci poznają prawidłowe ustawienia ekspozycji, porównują zdjęcia wywoływane w ciemni ze zdjęciami drukowanymi z aparatu cyfrowego i fotografiami z polaroida. Zapoznają się z przykładami z historii fotografii i uczą się odpowiednio przechowywać i oczyszczać fotografie. Na warsztatach wyświetlane są zdjęcia (pejzaży, tekstur, przedmiotów), które w specyficzny sposób „animują” przestrzeń galerii, w której przebywamy. Dzieci doświadczają znaczenia kontrastu, światła i nasycenia kolorów, skanując swoje twarze. Dowiadują się, jak powstaje sesja zdjęciowa wykonana profesjonalnym sprzętem oraz jak wygląda praca fotografów.
Fotografia w albumie
Oglądamy stare fotografie, oczyszczamy je, uczymy się przechowywać. Tworzymy papierowe koperty bez kleju. Warsztaty są zabawą z fotografią, rozpuszczaniem emulsji, zabarwianiem jej, dodawaniem kolorów do czarno-białych zdjęć z gazet.
Kto? Gdzie? Jak?
Poznajemy znaczenie słów: kompozycja, kontrast, tekstura. Z pomocą przychodzi nam nasze ciało! Próbujemy naśladować pozy, gesty, wtapiamy się w fotografie wyświetlone na ścianie i fotografujemy. PSTRYK! Oglądamy efekty.
Galeria portretu
Pokazujemy jak przy pomocy programów komputerowych można manipulować obrazem, a zwłaszcza wyglądem człowieka. My zmieniamy nasze twarze, doklejając do nich elementy (wąsy, okulary, piegi, włosy z wełny) i je kolorując. Wyrabiamy sobie krytyczny stosunek do fotografii w mediach - wiemy, że nie każdy obraz (reklama) jest odbiciem rzeczywistości.
Maj 2014 – EKSPERYMENTY Z ILUZJĄ
I PERSPEKTYWĄ
Pracujemy w specjalnie przygotowanej przestrzeni. W oparciu o obserwacje siebie i rówieśników poznajemy sekrety złudzeń optycznych i zgłębiamy zagadnienia związane z perspektywą, przenikaniem obrazów, deformacją, odkształceniem. Warsztaty tworzą okazję do porównywania, czy wszyscy widzimy te same kolory i odpowiedzi na pytanie: co się stanie, gdy w okulary włożymy różnobarwne szkła? Dzieci dowiadują się, co to jest perspektywa i testują sposoby jej widzenia. Poznają zasadę działania Pokoju Amesa, oglądają przykłady sztuki op-art oraz odkrywają, że matematyka łączy się ze sztuką. Dowiadują się, na czym polega kino trójwymiarowe i jak samemu wykonać okulary potrzebne do jego oglądania.
Pracujemy w specjalnie przygotowanej przestrzeni. W oparciu o obserwacje siebie i rówieśników poznajemy sekrety złudzeń optycznych i zgłębiamy zagadnienia związane z perspektywą, przenikaniem obrazów, deformacją, odkształceniem. Warsztaty tworzą okazję do porównywania, czy wszyscy widzimy te same kolory i odpowiedzi na pytanie: co się stanie, gdy w okulary włożymy różnobarwne szkła? Dzieci dowiadują się, co to jest perspektywa i testują sposoby jej widzenia. Poznają zasadę działania Pokoju Amesa, oglądają przykłady sztuki op-art oraz odkrywają, że matematyka łączy się ze sztuką. Dowiadują się, na czym polega kino trójwymiarowe i jak samemu wykonać okulary potrzebne do jego oglądania.
Ukryte słowa
Przyglądamy się technikom wykorzystywanym przez artystów, które wykorzystują złudzenia optyczne. Odpowiednio dobieramy kolory i wzory, nakładamy warstwy, zniekształcamy płaskie płaszczyzny projekcjami graficznymi, tworzymy ZYG-ZAKI.
Kolorowe szkła
Jak wyglądają kolory, gdy ich nie widać? Przyglądamy się sobie przez kolorowe folie, oglądamy slajdy. Folie wydobywają kontrasty, zmieniają kolory i pokazują ukryte obrazy. Robimy okulary, które pozwalają poznać złudzenia kolorystyczne.
Alicja w krainie czarów
Raz jesteśmy mali, a raz wysocy, podobnie jak Alicja. Rysujemy twarze lub całe sylwetki na folii. Mierzymy proporcje naszego ciała z bliska i w oddaleniu. Zastanawiamy się, czym jest pokój Amesa i perspektywa? Stosujemy perspektywę zbieżną do stworzenia drogi do krainy czarów.
Przyglądamy się technikom wykorzystywanym przez artystów, które wykorzystują złudzenia optyczne. Odpowiednio dobieramy kolory i wzory, nakładamy warstwy, zniekształcamy płaskie płaszczyzny projekcjami graficznymi, tworzymy ZYG-ZAKI.
Kolorowe szkła
Jak wyglądają kolory, gdy ich nie widać? Przyglądamy się sobie przez kolorowe folie, oglądamy slajdy. Folie wydobywają kontrasty, zmieniają kolory i pokazują ukryte obrazy. Robimy okulary, które pozwalają poznać złudzenia kolorystyczne.
Alicja w krainie czarów
Raz jesteśmy mali, a raz wysocy, podobnie jak Alicja. Rysujemy twarze lub całe sylwetki na folii. Mierzymy proporcje naszego ciała z bliska i w oddaleniu. Zastanawiamy się, czym jest pokój Amesa i perspektywa? Stosujemy perspektywę zbieżną do stworzenia drogi do krainy czarów.
Czerwiec 2014 – RELACJE DŹWIĘKÓW I OBRAZÓW
Dzieci doświadczają metody komunikowania się z innymi za pomocą obrazów oraz wykorzystują fotografie do stworzenia wspólnej opowieści. Uczą się łączyć obrazy z dźwiękami, szukać relacji pomiędzy nimi i sieci powiązań. Dowiadują się, że słowa można połączyć ze wspomnieniami. Dzieci słuchają dźwięki natury i muzykę współczesną . Testują brzmienie wypowiadanych słów i sprawdzają, czy to, co słyszymy, przypomina nam konkretne obrazy.
Kolory zagrane
Jak skojarzyć muzykę z obrazem? Szukamy zależności pomiędzy dźwiękiem i kolorem. Bawimy się w skojarzenia. Wykorzystujemy elementy stymulacji logopedycznej, takie jak ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, ćwiczenia oddechowe, oddziaływanie światłem i gestykulowanie.
Foto! Co to?
Przyglądamy się fotografiom. Sprawdzamy, kto i po co fotografuje. Oglądamy prace znanych fotografów. Zmienimy gotowe już zdjęcia, rozpuszczając emulsję fotograficzną i eksperymentując z użyciem do tego różnych narzędzi. Dopasowujemy przedstawienia do słów, dźwięków, muzyki, nadając każdemu obrazowi nowe znaczenie.
Vj-ing i wizualizacje
Jaka jest rola muzyki w filmie? Jaka muzyka pojawia się w filmach grozy, a jaka w komediach? Czym różni się DJ od VJ-a? Wykorzystujemy nasze sylwetki do zbudowania wielkiej kompozycji. Tworzymy wizualizacje przy pomocy projektora, kolorowych folii i cieni, a także obserwujemy jak zmieniają się nasze postaci w zależności od kolorów i tła.
Lipiec 2014 – PRZESTRZEŃ GALERII SZTUKI A PRZESTRZEŃ MIASTA
Poszerzamy działania w galerii o akcje plenerowe. Okazuje się, że
działania w przestrzeni miejskiej rządzą się innymi prawami. Doświadczamy
różnic w oddziaływaniu na osoby znajome, a przypadkowych przechodniów.
Dowiadujemy się, czym jest komunikacja, relacja nadawca-odbiorca, przypadek,
efemeryczność. Wspólnie odkrywamy na nowo krakowskie parki, ulice i skwery.
Korony
Jak prostymi działaniami zmieniać estetykę miasta? Ludzie doskonale reagują na kolory. Kolor pobudza wyobraźnię, nasuwa skojarzenia i tworzy pozytywną energię. Poznajemy, czym są działania nazywane „urban knitting”.
Korony
Jak prostymi działaniami zmieniać estetykę miasta? Ludzie doskonale reagują na kolory. Kolor pobudza wyobraźnię, nasuwa skojarzenia i tworzy pozytywną energię. Poznajemy, czym są działania nazywane „urban knitting”.
Landart
Czym jest land art? Czy ziemia ma jakieś wzory? Używamy patyków, kamieni, ziemi, muszli. Robimy ścieżki, po których przechodzimy na boso. Układamy naturalne kompozycje.
Miastowanie
Jak wygląda moje miasto? Projektujemy przestrzenie miejskie przyjazne dzieciom, poznajemy najważniejsze elementy miast i ich funkcje oraz tworzymy żywe pomniki.
Wrzesień 2014 – PRZESTRZEŃ
ŚWIATA WIRTUALNEGO
Określamy metody bezpiecznego komunikowania się i wyrażania emocji w świecie wirtualnym. Wykorzystujemy współczesne narzędzia, takie jak animacja typograficzna, pikseloza czy emotikony. Prace, wykonane ręcznie za pomocą pieczątek i szablonów, digitalizujemy i umieszczamy w Internecie, tworząc wirtualną przestrzeń dziecięcej sztuki. Dzieci uczą się obserwować, czy zamieszczone wytwory znajdują odbiorców. Tworzymy wspólną mapę myśli. Zastanawiamy się, jak poszukiwać wiedzy w sieci. Działania z najmłodszymi dziećmi przyjmują formę literacką i metaforyczną.
Gadające głowy
Oglądamy animacje typograficzne, które wykorzystują litery oraz znaki. Wykorzystujemy znaki interpunkcyjne do stworzenia śmiesznych, strasznych, a może dziwnych stworów. Sięgamy po nożyczki, kolorowe papiery i kleje. Wykonujemy wielobarwne emotikony!
Określamy metody bezpiecznego komunikowania się i wyrażania emocji w świecie wirtualnym. Wykorzystujemy współczesne narzędzia, takie jak animacja typograficzna, pikseloza czy emotikony. Prace, wykonane ręcznie za pomocą pieczątek i szablonów, digitalizujemy i umieszczamy w Internecie, tworząc wirtualną przestrzeń dziecięcej sztuki. Dzieci uczą się obserwować, czy zamieszczone wytwory znajdują odbiorców. Tworzymy wspólną mapę myśli. Zastanawiamy się, jak poszukiwać wiedzy w sieci. Działania z najmłodszymi dziećmi przyjmują formę literacką i metaforyczną.
Gadające głowy
Oglądamy animacje typograficzne, które wykorzystują litery oraz znaki. Wykorzystujemy znaki interpunkcyjne do stworzenia śmiesznych, strasznych, a może dziwnych stworów. Sięgamy po nożyczki, kolorowe papiery i kleje. Wykonujemy wielobarwne emotikony!
Piksel
Dzieci dowiadują się, jakie są cechy charakterystyczne obrazu cyfrowego. Bawią się kolorami i geometryzacją obrazu fotograficznego.
Sieć marzeń
Poznajemy na czym polega współpraca. Wspólnie tworzymy gigantyczną instalację – pajęczą sieć, która pozwoli lepiej zrozumieć zjawisko Internetu. Umieszczamy w sieci nasze marzenia, a następnie przedstawimy je, wykorzystując pantomimę.
Październik 2014 – SPEKTAKL I TEATR
Dzieci poznają pracę scenografa i prostymi sposobami wpływają na wygląd przestrzeni. Dowiadują się, że kolor może pełnić bardzo istotną rolę – można nim podkreślać powagę sytuacji bądź żartobliwość czy radość. Sięgamy po działania na styku teatru, tańca i pantomimy. Dzieci obserwują mowę ciała rówieśników – ich gesty i grę mimiczną. Dowiadują się, co niezwykłego drzemie w spontanicznym ruchu oraz poznają, czym jest performance, jaką specyfikę ma sala teatralna, jakie znaczenie ma światło, jak zmienia nastrój i do czego może służyć w działalności artystycznej.
Pantomima
Improwizacja. Zabawa. Bazujemy na zabawach związanych z improwizacją sceniczną, by odkryć jej sens i znaczenie. Czytamy teksty popularnych piosenek, manipulujemy słowem i gestem, poznajemy warsztat aktora.
Król w berecie
Poprawiamy spostrzegawczość, pracujemy nad rozumieniem tekstu i obrazowym myśleniem o słowach. Poznajemy słowa związane z literaturą (np. autor, wydawnictwo, margines, tom, grzbiet). Posługujemy się elementami z stymulacji logopedycznej, m.in.: oddziaływaniem światłem, ćwiczeniami koordynacji wzrokowo-ruchowej, ćwiczeniami oddechowymi i gestykulowaniem. Budujemy ogromny teatr cieni. Czytamy książkę „Strasznie trudne wierszyki".
Kim są arlecchino i pierrot?
Co to znaczy improwizować? Poznamy typowych bohaterów komedii dell’arte i stworzymy dla nich kolorowe maski, które wykorzystamy następnie do odegrania krótkich scenek teatralnych.
Listopad 2014 – NA STYKU FILMU I SŁOWA
Zajęcia odbywają się w oparciu o tworzenie prostych animacji, wymyślanie historii, tworzenie filmowych kadrów i ilustracji. Dzieci poznają sposoby wprawiania obrazów w ruch i proste metody, którymi do dziś posługują się twórcy. Konstruują optyczne urządzenia wykorzystywane przez pionierów kina (fotofilm, camera obscura, zoetrop, animacja poklatkowa).
Foto-film
Dzieci dowiadują się, jak powstaje obraz ruchomy. Każdy uczestnik jest aktorem w filmie. Zastanawiamy się, jak można przedstawić ruch na zdjęciu lub na filmie pełnometrażowym.
Stop klatka
Czym jest animacja i czemu służy? Jak ją zrobić? Robimy krótką animację – dwuklatkową, wykorzystując znaną metodę „ptaszka w klatce” jako wstęp do tworzenia ruchomej historii. Dłuższą, wielowątkową historię wykonujemy, wykorzystując gramofon. Powstanie Zoetrop na gramofonie.
Czym jest animacja i czemu służy? Jak ją zrobić? Robimy krótką animację – dwuklatkową, wykorzystując znaną metodę „ptaszka w klatce” jako wstęp do tworzenia ruchomej historii. Dłuższą, wielowątkową historię wykonujemy, wykorzystując gramofon. Powstanie Zoetrop na gramofonie.
Film niemy
Działamy twórczo z czarno-białym kadrem filmu. Wymyślamy scenariusze i tworzymy storyboardy. W trakcie zajęć poznajemy gatunki filmowe np. western, film grozy, film noir czy film gangsterski.
Działamy twórczo z czarno-białym kadrem filmu. Wymyślamy scenariusze i tworzymy storyboardy. W trakcie zajęć poznajemy gatunki filmowe np. western, film grozy, film noir czy film gangsterski.
